Adı yok !
Bakamazdım gözlerine,
Tel tel saçların üzerine düştüğünde..
Yürürken, konuşurken, gülümserken,
Bakamazdım ne sana ne gözlerine.
Bakamazdım gözlerine,
Sana kapılıp gitmekten korkardım çünkü..!
Ben bana lazımken daha,
Henüz hayatın başlangıcındayken,
Sende yitiremezdim kendimi...
Bakamazdım gözlerine,
Ya benim olmazsan diye,
Ben bu azapla yaşayamam diye,
Olmaz. yapamam.., bakamam gözlerine..
Daha bugün karşılıklı oturduk bir masada,
Sen içimden bi haber,
Ben çevremde ki hayattan bi haber.
Sana aktı ruhum yavaşça...
Yanaklarımda ki sıcaklık duruyor hala..
Aslında yapmak lazımdı belkide !
Elimdeki kaşığı bir kenara bırakıp,
Tam orada, oracıkta, herkezin içinde,
Usulca ellerini tutup,
Bakamayışıma inat bir kararlılıkla bakmak gözlerine..
Seni Seviyorum demek lazımdı belkide...
Bize ait şiirler...
Beni anlayamazsın bensizliği yaşamadan...
Ve beni yaşamadan bensizliği kavrayamazsın...
Bir çığlık kadar içtense aşk..
Sukunet kadarda olgundur...
Seninle Olmak...
Seninle olmanin en guzel yani ne biliyor musun? Elin elime degmeden avuclarimi terleten sicakligini taa icimde hissetmek.
Seninle olmanin en kötü yani ne biliyor musun? 'Seni seviyorum' sozcugu dilimin ucunu isirirken, her seferinde bos yere saatlerce havadan sudan söz etmek.
Seninle olmanin en heyecanli yani ne biliyor musun? Ayni seyleri seninle ayni anda düsünmek, birlikte gülmek.. Ve seninleyken bile seni cilginca ozlemek.
Seninle olmanin en aci yani ne biliyor musun? Seni diger dostlarinla paylasmak... Telefonda konustugun, yolda hatirini sordugun insanlari, cocukca kiskanmak. Yasadigin eski asklari dinlemek.
Seninle olmanin en mutlu yani ne biliyor musun? Birlikte yürümeyi hayal etmek yollarda...
Elimdeki semsiyeye inat, yagmurda islanmak birlikte.
Elimde kircicegi seni beklemek... Ayni mekanlarda ayni şeyleri içmek.
Seninle olmanin en romantik yani ne biliyor musun? Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yildizlara, aya anlatmak... Okudugum kitabin sayfalarinda, dinledigim sarkilarin, türkülerin, siirlerin her misrasinda seni bulmak.
Seninle olmanin en zor yani ne biliyor musun? Seni kaybetme korkusuyla, hayatta ilk kez tattigim o tarifsiz duygularimi, umut denizinin ortasinda küreksiz bir sandala hapsetmek...
Yalinayak yürümek biçagin en keskin yerinde, yillarca dost kalmayi basarmak...
Kanadikca tuz yerine gözyaslarimi basmak yüregime.....
NOT:Sitedeki şiirlerin tüm tellif hakları bize aittir izinsiz kullanımı yasal işlem gerektirir.
|